Dowodem,
który stwierdza czasową niezdolność do pracy z powodu choroby lub
pobytu w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej, konieczności
osobistego sprawowania przez ubezpieczonego opieki nad chorym
dzieckiem lub członkiem rodziny jest zaświadczenie lekarskie
wystawione na formularzu ZUS ZLA.
Kwestia
wystawiania przez lekarzy zaświadczeń została uregulowana głównie
w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa.
Zakład
Ubezpieczeń Społecznych prowadzi rejestr lekarzy, którzy zostali
upoważnieni przez organ w drodze decyzji administracyjnej do
wydawania zaświadczeń lekarskich.
Art.
58 ust. 1 ustawy stanowi:
1.
Zaświadczenie lekarskie wystawia się z dwiema kopiami:
1)
oryginał zaświadczenia lekarskiego wystawiający zaświadczenie
przesyła, w ciągu 7 dni od dnia wystawienia zaświadczenia,
bezpośrednio do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych;
2)
pierwszą kopię zaświadczenia lekarskiego otrzymuje ubezpieczony;
3)
drugą kopię wystawiający zaświadczenie przechowuje przez okres 3
lat.
Wykładnia
językowa tego przepisu może sugerować, że każdy lekarz, który
jest upoważniony do wystawiania zaświadczeń lekarskich, jest
zobowiązany sporządzić je w dwóch kopiach i w ciągu 7 dni od tej
czynności dostarczyć oryginał indywidualnie do terenowej jednostki
organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a kopię
przechować przez 3 lata.
Sprawa
obowiązków lekarzy, które wynikają z przepisu art. 58 ust 1.
ustawy była przedmiotem badań Trybunału Konstytucyjnego. Zdaniem
składu orzekającego, aby prawidłowo odczytać treść normatywną
art 58 ust.1 i 3 trzeba wziąć pod uwagę całokształt przepisów
prawnych odnoszących się do lekarzy i podmiotów leczniczych.
Jak
podkreślił, nie powinno budzić wątpliwości, że wysyłanie
zaświadczeń i ich przechowywanie należą do obowiązków
pracodawcy. Nie zmienia tego fakt indywidualnego upoważnienia
lekarza do wystawiania takich zaświadczeń, odpowiada on osobiście
za treść i potwierdza jego prawdziwość oraz zgodność ze stanem
faktycznym.
Obowiązek
prowadzenia, przechowywania i udostępniania dokumentacji medycznej,
a także zapewnienie ochrony danych, które zawiera ustawodawca w
ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta nałożył na
podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych.
Według
tego, co ustanowił Trybunał Konstytucyjny zakład pracy lekarza
jest obowiązany właściwie zabezpieczyć tryb postępowania
związany z obiegiem, gromadzeniem i przechowywaniem dokumentów, aby
uniemożliwić wyjawienie informacji zawartych w tej dokumentacji.
Obowiązek ten dotyczy także przekazywania zaświadczeń lekarskich
do właściwej jednostki ZUS.
W
związku z czym, w świetle całokształtu przepisów regulujących
pozycję i obowiązki lekarzy, brak jest podstaw do interpretacji art
58 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa, stwierdzającej
indywidualny obowiązek lekarzy do dostarczania zaświadczeń
lekarskich do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jest to obowiązek
spoczywający na podmiocie leczniczym, który jest odpowiedzialny za
organizację systemu udzielania zaświadczeń lekarskich, a także za
prowadzenie, przechowywanie i udostępnianie informacji dokumentacji
medycznej, do której należy zaświadczenie lekarskie.
- ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Z 2010 r. Nr 77, poz 512 ze zm.),
- ustawa z dnia 6 listopada 2008r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. Nr 145, poz 1219),
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz