Od 1 stycznia 2011 r. emerytura przyznana osobie, która nie rozwiązała stosunku pracy zawartego przed jej nabyciem podlega zawieszeniu. Jeżeli rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpi – świadczenie zostanie przyznane, jednakże nie będzie wypłacane. Dotyczy to każdej emerytury, tj. zarówno wcześniejszej, jak i powszechnej. Prawo to ulega zawieszeniu niezależnie od wysokości osiąganego przychodu oraz od wieku osoby uprawnionej do emerytury.
Zmiana ta zasadniczo wpłynęła na budżety domowe emerytów szczególnie tych, którzy mieli stosunkowo niskie świadczenia i właściwie byli zmuszeni „dorabiać” do emerytury. Jednakże tej zmiany nie można utożsamiać z ograniczeniem zatrudnienia emerytów, gdyż nie ma żadnych przeszkód, aby rozwiązać umowę o pracę, a następnie już po nabyciu prawa do emerytury nawiązać nowy stosunek pracy.
Zasada ta dotyczy zatem wszystkich emerytów, którzy nie rozwiązali stosunku pracy zawartego przed uzyskaniem emerytury, a więc zarówno tych, którzy już przeszli na emeryturę, jak i tych, którzy prawo do emerytury dopiero uzyskają. Jednak - w zależności od tego, czy emerytura została uzyskana przed dniem 1 stycznia 2011 r., czy już w 2011 r. - różna jest data, od której - wobec kontynuowania stosunku pracy organ zawiesi jej wypłacanie.
Organ rentowy zawiesi wypłacanie świadczenia od 1 stycznia 2011 r. co do emerytur, do których prawo zostało nabyte począwszy od tej daty. Natomiast do emerytur przyznanych na wniosek zgłoszony przed tą datą, do których prawo powstało do dnia 31 grudnia 2010 r. – przepis ten będzie stosowany począwszy od dnia 1 października 2011 r. Innymi słowy po 1 stycznia 2011 roku informacja o rozwiązaniu stosunku pracy musi być wiadoma Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych jeszcze przed wydaniem decyzji o nabyciu prawa do emerytury.
W przypadku zawieszenia wypłaty emerytury, ponowna wypłata świadczenia zostanie podjęta nie wcześniej niż od pierwszego dnia miesiąca, w którym emeryt złoży wniosek o podjęcie wypłaty emerytury wraz z dokumentem potwierdzającym rozwiązanie stosunku pracy – świadectwem pracy lub zaświadczeniem wystawionym przez pracodawcę.
Osobom, które wykonują pracę na rzecz kilku pracodawców – organ rentowy podejmie wypłatę emerytury wyłącznie wówczas, gdy zostaną rozwiązane wszystkie stosunki pracy zawarte przed nabyciem prawa do emerytury. Osoba, która np. pracuje na pół etatu u dwóch pracodawców, w razie rozwiązania stosunku pracy tylko u jednego z nich nie uchroni się przed wstrzymaniem wypłaty świadczenia.
Ze względu na wysoki odsetek osób pracujących poza granicami Polski, warto jeszcze dodać, że powyższe zmiany dotyczą również emerytur przyznawanych osobom pracującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Islandii. Lichtensteinie, Norwegii, Szwajcarii lub w państwach, z którymi Polskę łączą dwustronne umowy międzynarodowe w dziedzinie zabezpieczenia społecznego (z wyłączeniem osób wykonujących zatrudnienie w Australii, z którą umowa po stronie australijskiej obejmuje wyłącznie emerytury z tytułu zamieszkiwania w tym państwie). Osoby zamieszkałe w tych państwach mogą złożyć dokument potwierdzający rozwiązanie stosunku pracy za pośrednictwem instytucji ubezpieczeniowej miejsca zamieszkania.
Reasumując, trudno przewidzieć możliwość ponownego zatrudnienia pracownika, który rozwiąże stosunek pracy w celu nabycia prawa do emerytury bądź w obawie przed jej zawieszeniem, jednakże nie można z góry wyłączyć, iż emeryci mogą mieć trudności ze znalezieniem zatrudnienia po rozwiązaniu stosunku pracy tak u obecnego pracodawcy jak i nowego. Należy podkreślić, że omawiana zmiana zasad przyznawania emerytur w żaden sposób nie ogranicza możliwości „dorobienia” do emerytury. Zatem wszystko zależy od ułożenia relacji pomiędzy pracodawcami a emerytami chcącymi kontynuować zatrudnienie po rozwiązaniu stosunku pracy.
Tatiana Marszałek
radca prawny w Kancelarii Naworska Marszałek Płaza Sp.k. z siedzibą w Toruniu
Posty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz